Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Στο "σφυρί " αρχαίος ναός;


 
   Οι περισσότεροι το έλεγαν για πλάκα ότι έτσι όπως το πάνε θα αρχίσουν να πουλάνε και τις αρχαιότητες. Όμως πλάκα- πλάκα, βγαίνει στο σφυρί και ένας αρχαίος ναός! 
   Για πρώτη φορά στην ιστορία, όπως καταγγέλλει η κίνηση πολιτών Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής, θα πουληθεί μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και αρχαίος ναός και συγκεκριμένα ο αρχαίος Ναός του Απόλλωνα, που βρίσκεται μέσα στην πλαζ του ξενοδοχειακού συγκροτήματος του Αστέρα Βουλιαγμένης.


   Πρόκειται για τον ναό του Απόλλωνα Ζωστήρα, το σημαντικότερο ιερό του Αρχαίου Δήμου των Αλών Αιξωνιδών (Βούλας-Βουλιαγμένης). Και αυτό το σημαντικότατο μνημείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς – που για να το επισκεφθεί κάποιος πρέπει να πάρει άδεια από τον ιδιοκτήτη του Αστέρα -έχει ενταχθεί μαζί με το ξενοδοχειακό συγκρότημα στο ΤΑΙΠΕΔ για εκποίηση και μπορεί να βρεθεί σε χέρια ιδιωτών!
Κάτοικοι και φορείς της περιοχής με αιχμή την Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής
κάνουν έκκληση στην κυβέρνηση, τους 300 βουλευτές, τα πολιτικά κόμματα και τις δικαστικές αρχές να δράσουν άμεσα προκειμένου: 

-Να σταματήσει άμεσα κάθε διαδικασία εκποίησης του αρχαιολογικού χώρου (αρχαίου ναού και των υποδομών που τον συνοδεύουν), καθώς και του δάσους και της παραλίας με τα οποία ήταν από την αρχαιότητα δεμένος  
     -Να απαλλοτριωθεί το ταχύτερο δυνατόν ο χώρος των μνημείων και να έχει
    αυτόνομη  είσοδο, όπως όλα τα μνημεία. 



   Ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα, αποκαλύφθηκε με τις ανασκαφές που έκανε η Αρχαιολογική Εταιρεία το 1926 και το 1927. Έχει σχήμα παραλληλόγραμμο και είναι διαστάσεων 13 Χ 7 μέτρα. 

   Αποτελείται από μια σειρά κιόνων που περιβάλλει τον ναό περιμετρικά, με έξι κίονες σε κάθε πλάγια πλευρά και τέσσερις κίονες στις στενές πλευρές. Επτά περίπου μέτρα μπροστά από την είσοδο του ναού βρίσκεται ο βωμός του οποίου σώζεται η θυμέλη.

   Ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα, κτισμένος από την αρχαιότητα στο δάσος της χερσονήσου της Βουλιαγμένης και κοντά στην εξαίρετη παραλία, ήταν ένα από τα σημαντικότερα ιερά της Αττικής. Από τη θέση του, έτσι καθώς βρίσκεται απέναντι από τις Κυκλάδες, διευκόλυνε την πρόσβαση των πιστών στη Δήλο. 



   Οι υποδομές που τον συνοδεύουν, όπως είναι ο Ιερατικός Οίκος, τα δωμάτια, τα πηγάδια και η οχύρωσή του, και βρίσκονται μπροστά από την περίφραξη του ξενοδοχείου του Αστέρα δείχνουν ότι οι πιστοί έφθαναν από μακριά και έπρεπε να διανυκτερεύσουν για να συνεχίσουν το ταξίδι τους την επομένη. 

    Όπως αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος, με επίκεντρο το ιερό του Απόλλωνα οι ιερείς οργάνωναν κάθε χρόνο γιορτές, «θύουσιν Αλαιείς, Λητοί, Αρτέμιδι και Απόλλωνι Ζωστηρίω». Από εδώ πηγάζει και η εκτίμηση ότι ο ναός ήταν γνωστός και εκτός των συνόρων της Αττικής.

   Το Ιερό του Απόλλωνα Ζωστήρα δεν είναι το μόνο αρχαιολογικό εύρημα που υπάρχει στην περιοχή. Έχουν ανασκαφεί και άλλα οικήματα, όπως είναι τα σπίτια των ιερέων, αλλά και δυο πύργοι, που βρίσκονται σήμερα θαμμένοι στον περιφραγμένο χώρο του ξενοδοχειακού συγκροτήματος του Αστέρα. Ένας πολύ σημαντικός χώρος, που δίπλα του χιλιάδες άνθρωποι απολαμβάνουν τη θάλασσα και μόνο ελάχιστοι από αυτούς του δίνουν σημασία.

 
Βάλια Μπαζού topontiki.gr



Read more:
    http://kykeon.ning.com/forum/topics/2937592:Topic:145843#ixzz2mVDAYLi8




Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Οι καπάτσοι


 
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ήταν η ημέρα που άρχισαν να αποχωρούν τα γερμανικά στρατεύματα από την Αθήνα.

   Ο λαός της Αθήνας, υπό τον χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων των εκκλησιών ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας την ελευθερία του. Την ίδια ημέρα η εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» είχε ένα άρθρο μετίτλο «Οι Καπάτσοι».

   Το άρθρο αναφέρονταν στον Γεώργιο Σημίτη, πατέρα του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Σημίτη.

   Ο Γεώργιος Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1899. Αφού σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έγινε διδάκτορας το 1928 και το 1936, σε ηλικία 37 ετών εξελέγη υφηγητής του Εμπορικού Δικαίου. Κατά την διάρκεια... του Μεταξικού καθεστώτος υπήρξε φιλοβασιλικός και θιασώτης της 4ης Αυγούστου, λόγω δε της φιλίας του με τον Μεταξάδιορίσθηκε καθηγητής της Ανωτάτης Εμπορικής με συνοπτικές διαδικασίες. Κατά την διάρκεια της κατοχής διατέλεσε στενός συνεργάτης του αγαπημένου θείου της Μελίνας Μερκούρη, Γεωργίου Μερκούρη. Ο τελευταίος ήταν αρχηγός του μόνου πολιτικού κόμματος του οποίου η λειτουργία επετρέπετο στην κατοχή: του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Τον Δεκέμβριο του 1943 ο Γ. Μερκούρης πέθανε αιφνίδια και ο Γ. Σημίτης έχασε τον προστάτη του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσει την θέση του στην Ανωτάτη Εμπορική ως «παρανόμως διορισθείς» και να μεταστραφεί στο ΕΑΜ, καθώς το 1944 ανέτειλε ελπιδοφόρο για το ίδιο και τους οπαδούς του.
 
 
   Ένα αποκαλυπτικό κείμενο για τον πορεία και τις μεταλλάξεις του Γ. Σημίτη μεταξύ 1936-1944 έγραψε ο πατέρας της Μελίνας Μερκούρη και αδελφός του Γεωργίου Μερκούρη στηναντιστασιακή εφημερίδα «Ριζοσπαστική Ηχώ» στις 12 Οκτωβρίου του 1944, ημέρα απελευθέρωσης των Αθηνών με τίτλο «Οι Καπάτσοι».

   Ιδού:

   "Διά μίαν ακόμη φορά διέλαμψε η Ελληνική κουτοπονηριά, την οποία λογιοτίζοντες και μη, ονομάζομεν αθάνατον δαιμόνιον της φυλής. Ιδού λ.χ. όκνον της μαστίζουσης τον τόπον από μίας εικοσαετίας επιτηδιοκρατίας, επεζήτησε και επέτυχε να σφηνωθεί σωρηρόν και αδιακρίτως, εις όλας σχεδόν τας ανωνύμους εταιρίας και ιδιαιτέρως τας τραπεζικάς υπο τον εύηχον τίτλον του νομικού συμβούλου, με αποτέλεσμα να εισπράττει καθόλον το διαρεύσαν μέχρι της Κατοχής, αλλά και μετ΄ αυτήν, και ημείς δεν ηξεύρωμεν πόσα κατά μήνα, πάντως όμως πολύ περισσότερα των όσων, κατά το ισόχρονον διάστημα , εισέπραξε λόγω μισθού το σύνολον των απαρτιζόντων το ανώτατον ημών δικαστήριον, τον Άρειον Πάγον, δικαστών συνυπολογιζομένων και των υπαλλήλων των. Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης αλλάζει δια μιας πορείαν. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της εμίσθου ραστώνης, του οποίου και χτες ακόμη ήτο αυτός υπέρ πάντα άλλον ο εκλεχτός, βαίνει βιαίως προς την δύσην του. Και ο υπερεξύπνος κ. Γεώργιος Σημίτης κάμνει τι; Απλούστατα: Εγκαταλείπε οικεία θελήσει, ως αφήνει να πιστεύεται, τα οχυρά του, θέλομεν να είπωμεν τας παντοειδείς θέσεις του, και μεταπηδά εις το στρατόπεδον, όθεν, καθώς τον συμβουλεύει η αλάθητος όσφρησίς του, φαίνεται εγγίζουσα του κρατούντος οικονομικού συστήματος η ανατροπή. Γίνεται λοιπόν ο Κ. Γεώργιος Σημίτης - κρατηθείτε καλώς εις το καθισμά σας -κοινοκτήμων. Και καθόλου απίθανον, οψίας γενομένης, να τον ίδωμεν και μετ' ου πολύ κομισσάριον, απαγγέλοντα από υψηλού βήματος το ανάθεμα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου, δι' όσα ανόσια και ειδεχθή εξύφανε τούτο εις βάρος του βιοπαλαίοντος λαού! Αλλά ας μένει ήσυχος ο κ. Γ Σημίτης. Η ευφυΐα εις τον τόπον μας, δεν είναι προνόμιον των ολίγων. Ποιος λίγο, ποιος πολύ, όλοι οι Έλληνες είμεθα εξ ίσου εκ της φύσεως προικισμένοι με το είδος εκείνο της εξυπνοκουταμάρας, του οποίου τόσον δα ψιλή χρήσιν έκαμεν ο κ. Γ Σημίτης κατά το πρόσφατον και το απώτερον παρελθόν. Τον γνωρίζομεν και μας γνωρίζει. Δεν μας διαφεύγουν τα πανουργήματά του, είτε φέρει την ψευδεπίφασιν του πάσχοντος αστού, είτε παρίσταται ως προσωπιδοφόρος ξένης προς τας αρχάς του ιδεολογίας. Ο κ. Γ. Σημίτης είναι κάθαρμα. Όπως καθάρματα κακού ποιού είναι και η συνομοταξία των υπερεξύπνων, όσοι αφού συνέφαγον και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, εν σφιχτώ εναγκαλισμώ με τον κατακτητήν, ηνοίχθησαν εγκαίρως εις το πέλαγος δια να ευρεθούν, ως πράγματι ευρίσκονται, σήμερον επί αιγυπτιακού εδάφους ασφαλείς, ως εν τη απεράντω αφελεία των πιστεύουν, από πάσης εντεύθεν ενοχλήσεως. Και αυτοί και εκείνος - ο κ. Γ Σημίτης - και οι όμοιοι των, έχουν ανοικτήν την μερίδα των εις τα μαύρα κατάστιχα της τετραετίας. Η ημέρα της εκκαθαρίοεως δεν είναι μακράν".

    Λίγες ημέρες αργότερα, ο Γ. Σημίτης θα εισερχόταν ως "θριαμβευτής" στην απελευθερωμένη Λαμία έχοντας στο πλευρό του τον Άρη Βελουχιώτη (φώτο). Ήταν εποχή που ο πατέρας του τέως πρωθυπουργού έφερε τον βαρύτιμο τίτλο του Γενικού Διοικητή Ρούμελης. Μερικούς μήνες μετά θ' ακολουθούσε η αποκαθήλωσή του.

________________________________

Από το βιβλίο «Οι Δωσίλογοι της κατοχής», Ιάκωβου Χονδροματίδη, έκδοση του περιοδικού ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

Η ΕΥΡΩΠΗ ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ; TΑ ΞΕΡΕΤΕ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ;


   Έχετε διαβάσει ποτέ σ' εφημερίδα ότι πολιτικός ηγέτης ή ένας πρωθυπουργός από ισλαμικό κράτος έχει επισκεφθεί την Ιαπωνία; Έχετε διαβάσει ποτέ ότι ο πρωθυπουργός π.χ. του Ιράν, βασιλιάς ή πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας έχει επισκεφτεί την Ιαπωνία; Η Ιαπωνία έχει θέσει αυστηρούς περιορισμούς σχετικά με το Ισλάμ και όλους τους μουσουλμάνους και αυτοί δεν τολμούν να πλησιάσουν.






Οι λόγοι που δεν πάνε είναι οι εξής:


α) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα που δεν δίνει ιθαγένεια στους μουσουλμάνους.
β) Στην Ιαπωνία μόνιμη κατοικία δεν δίνεται σε μουσουλμάνους.
γ) Υπάρχει αυστηρή απαγόρευση για τη διάδοση του Ισλάμ στην Ιαπωνία.
δ) Στα Πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, αραβική ή οποιαδήποτε ισλαμική γλώσσα δεν διδάσκεται.

ε) Απαγορεύεται η εισαγωγή «Κορανίου» στη χώρα, στην αραβική γλώσσα.
στ) Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την ιαπωνική κυβέρνηση, έχει δοθεί προσωρινή κατοικία μόνο σε 2 τυχερούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι πρέπει να ακολουθούν τον ιαπωνικό νόμο του ομόσπονδου κράτους στο οποίο βρίσκονται. Οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να μιλούν Ιαπωνικά και να τελούν τις θρησκευτικές τελετές τους μόνο στα σπίτια τους.

ζ) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει έναν αμελητέο αριθμό πρεσβειών ισλαμικών χωρών.

η) Οι Ιάπωνες δεν επηρεάζονται καθόλου από το Ισλάμ.
θ) Οι μόνοι Μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Ιαπωνία είναι οι υπάλληλοι ξένων εταιρειών.

ι) Ακόμα και σήμερα, δεν χορηγούνται βίζες στους μουσουλμάνους γιατρούς, μηχανικούς ή σε στελέχη που αποστέλλονται από ξένες εταιρείες.
ια) Στην πλειονότητα των εταιρειών, αναφέρεται στους κανονισμούς τους, μόνο μη μουσουλμάνοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για εργασία.
ιβ) Η ιαπωνική κυβέρνηση είναι της γνώμης ότι οι Μουσουλμάνοι είναι φονταμενταλιστές, ακόμα και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, και δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν τους μουσουλμανικούς νόμους τους.
ιγ) οι μουσουλμάνοι δεν τολμούν να σκεφτούν ότι μπορούν να νοικιάσουν σπίτι στην Ιαπωνία.

ιδ) Αν κάποιος καινούργιος έρθει σε μια γειτονιά και γνωρίζουν οι υπόλοιποι ότι ο καινούργιος είναι μουσουλμάνος τότε όλη η γειτονιά είναι σε συναγερμό.
ιε) Κανείς δεν μπορεί να ιδρύσει μια μικρή ισλαμική οργάνωση ή «Madarsa» στην Ιαπωνία.

ιστ) Δεν ισχύει καμία σαρία για προσωπικούς λόγους στην Ιαπωνία.
ιζ) Σε περίπτωση που ένας Ιάπωνας παντρευτεί μια γυναίκα μουσουλμάνα τότε θεωρείται για πάντα παρίας.

ιη) Σύμφωνα με τον κ. Komico Yagi  (Πανεπιστήμιο του Τόκιο) «Υπάρχει μια αντίληψη στην Ιαπωνία ότι το Ισλάμ είναι μια πολύ στενόμυαλη  θρησκεία και θα πρέπει να μείνετε μακριά από αυτήν. "
 

 

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΙ ΕΣΤΙ «ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ»...



Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία. Θα χρειαστείτε ένα ποτό μετά την ανάγνωση του παρακάτω άρθρου.
Μου άρεσε αυτό, γιατί είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της. Αποφασίστε ότι νομίζετε, αφήνοντας τον παράγοντα «φόβο» στην άκρη. Διότι πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρξουμε σ' αυτόν τον Πλανήτη.


   Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας. Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο. Τον περασμένο μήνα παρακολούθησα την ετήσια συνέλευση για την διατήρηση/ανανέωση της αδείας μου στην ασφάλεια υπηρεσίας των φυλακών.

   Έγιναν παρουσιάσεις από τρεις ομιλητές, για τις τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις πεποιθήσεις τους. Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βάσεις του Ισλάμ, μαζί με την παρουσίαση βίντεο.

   Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων. Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα: «Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή προς όλους τους Μουσουλμάνους) έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή τους στον Παράδεισο. Αν αυτή είναι η περίπτωση, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου; Δεν υπήρξε διαφωνία με τη δήλωσή μου και, χωρίς δισταγμό μου απάντησε, «αυτοί που δεν πιστεύουν!» Του ανταπάντησα, «Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστά αντιλήφθηκα την απάντηση σας: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»
 
 

   Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν της εξουσίας με εκείνη
ενός μικρού αγοριού που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα. Εκείνος ντροπαλά απάντησε, «Ναι».


   Στη συνέχεια δήλωσα: «Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα προσπαθώντας να φανταστώ ( σήμερα ) τον Πάπα Βενέδικτο να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν' αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»

   Ο Ιμάμης ήταν άφωνος! Και συνέχισα: «Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν! Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα. Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»

   Θα μπορούσατε να είχατε ακούσει μια καρφίτσα που πέφτει καθώς ο ιμάμης έμεινε άφωνος.

   Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια και το πιστεύω των μουσουλμάνων.

   Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με τον νόμο της Σαρίας.
 
 

   Ο καθένας στον ΚΟΣΜΟ πρέπει και απαιτείται να το διαβάσει, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης και με την επικρατούσα «τρελή πολιτική ορθότητα», δεν υπάρχει περίπτωση αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό.


    Σας παρακαλώ, διαδώστε το διάμεσου των επαφών σας.
 
John Harrison, MBE. MIDSc




Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Κρέμασμα σκυλιών τις Απόκριες - Ένα αποκρουστικό έθιμο


  
   Στη μελέτη του Κώστα Σαχινίδη, που είναι διδάκτορας κοινωνιολογίας Κοινωνιολογίας στο Τμήμα του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, για τα «Αποκριάτικα εθιμικά χορευτικά δρώμενα Ριζομύλου Μαγνησίας» εντοπίζουμε πλήθος πληροφοριών σχετικά με τον κυνομαρτύριο, το κρέμασμα σκυλιών, το οποίο πραγματοποιούνταν την Καθαρά Δεύτερα σε πολλές περιοχές της Ελλάδας για να γελάσουν οι ντόπιοι και να εξαγνιστεί ο τόπος.


   Όπως εξηγεί ο διδάκτορας κοινωνιολογίας Κ. Σαχινίδης η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε κρέμασμα ζωντανού σκύλου και όχι ομοιώματος στον Ριζόμυλο Μαγνησίας ήταν «το 1987 για τη λήψη τηλεοπτικής ταινίας που προβλήθηκε τον ίδιο χρόνο από την ΕΡΤ-1.

   Ωστόσο, η τηλεοπτική προβολή του εθίμου προκάλεσε την παρέμβαση μιας ζωοφιλικής και οικολογικής οργάνωσης και την προσφυγή της στο αρμόδιο δικαστήριο της περιοχής έναντι των διοργανωτών, επειδή θεωρήθηκε ότι το έθιμο εξακολουθούσε να τελείται την παλιά, βασανιστική για τα σκυλιά, μορφή χωρίς, τελικά, να ασκηθεί ποινική δίωξη λόγω της πρότερης αλλαγής του εθίμου (1982)».

   Στις 7 Φεβρουαρίου 2013 ένα δημοσίευμα της «Ελευθερίας» της Μεσσηνίας με τίτλο «Η ιστορία του Νησιώτικου Καρναβαλιού (4ο μέρος)» του αρχισυντάκτη της εφημερίδας Ηλία Μπιτσάνη έκανε μια εκτενή αναφορά στο Κυνομαρτύριο στην περιοχή της Μεσσηνίας και ξεσήκωσε τις αντιδράσεις των φιλόζωων, που δεν κατάλαβαν, ότι ήταν μια μελέτη και όχι προτροπή για επανάληψη ενός βάρβαρου εθίμου, το οποίο είναι παράνομο και διώκεται ποινικά. Η επιστήμη της κοινωνιολογίας και της λαογραφίας αποδεικνύει με πόσο βάρβαρους τρόπους συμπεριφερόμασταν στα ζώα και φυσικά συνεχίζουμε να το κάνουμε για διαφορετικούς λόγους αλλά με παρόμοιους τρόπους. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε αυτή τη μελέτη για να διαπιστώσετε και εσείς πόσο βαθιά ριζωμένη είναι στο λαό μας η ανυπαρξία της φιλοζωικής κουλτούρας.

   Το απόσπασμα που ακολουθεί με τίτλο «Εικονικό κρέμασμα σκυλιών» είναι μέρος του άρθρου του Κώστα Σαχινίδη «Aποκριάτικα εθιμικά χορευτικά δρώμενα Ριζομύλου Μαγνησίας: Σύγχρονες κοινωνικές επιδράσεις και οι λειτουργίες τους» Πρακτικά A΄ Συνεδρίου: «Λαϊκά Δρώμενα, παλιές μορφές και σύγχρονες εκφράσεις», Υπουργείο Πολιτισμού κ.ά., Aθήνα 1996, σ.σ. 83-95.

Εικονικό κρέμασμα σκυλιών

  «Το εθιμικό χορευτικό δρώμενο ‘Κρέμασμα των σκυλιών’ αποτελεί ένα αγροτικό έθιμο που τελείται στο Ριζόμυλο Μαγνησίας κάθε χρόνο, κυρίως κατά την Καθαρή Δευτέρα. Ανήκει στα αυτοσχέδια αποκριάτικα παιχνίδια 4και προορίζεται αποκλειστικά για δημόσιο θέαμα και μαζική κοινωνική ψυχαγωγία.

   Aπό το 1982 και εξής ανήκει πλέον στην κατηγορία των ‘εικονικών’ εθιμικών δρωμένων, επειδή έχασε οριστικά την προφυλακτική σκοπιμότητα για την οποία δημιουργήθηκε και χρησιμοποιεί νέα εθιμικά στοιχεία που είναι ομοιώματα των παλαιών πραγματικών στοιχείων (σκυλιών).


   Το έθιμο της Κρεμάλας τελείται στην πλατεία της κοινότητας και οργανώνεται από μια ομάδα 5-10 νέων εθελοντών. Ανάμεσα σε δύο ζεύγη ξύλινων στύλων, που οι κορυφές τους συγκλίνουν, κρεμούν ένα ομοίωμα σκυλιού, περιτυλιγμένο με σχοινί• τα άκρα του σχοινιού κρατούν δύο νέοι και, όταν αυτά αφεθούν ελεύθερα.

   Τότε το ομοίωμα πέφτει στο έδαφος. Παλαιότερα στη θέση του ομοιώματος κρεμούσαν ένα πραγματικό σκυλί που, φοβισμένο και πανικόβλητο, διασκέδαζε τους θεατές με τις σπασμωδικές κινήσεις του. Αργότερα όμως η συμπεριφορά αυτή προς τα σκυλιά θεωρήθηκε ότι ισοδυναμεί με βασανισμό τους και, με απόφαση της πλειοψηφίας της γενικής συνέλευσης του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου (1982), καταργήθηκε η χρήση πραγματικών σκυλιών.5

   Από τότε, μόνο το 1987 έγινε αναπαράσταση μέρους του εθίμου με πραγματικό σκυλί, για τη λήψη τηλεοπτικής ταινίας που προβλήθηκε τον ίδιο χρόνο από την ΕΡΤ-1. Ωστόσο, η τηλεοπτική προβολή του εθίμου προκάλεσε την παρέμβαση μιας ζωοφιλικής και οικολογικής οργάνωσης και την προσφυγή της στο αρμόδιο δικαστήριο της περιοχής έναντι των διοργανωτών, επειδή θεωρήθηκε ότι το έθιμο εξακολουθούσε να τελείται την παλιά, βασανιστική για τα σκυλιά, μορφή χωρίς, τελικά, να ασκηθεί ποινική δίωξη λόγω της πρότερης αλλαγής του εθίμου (1982).

   Αμέσως μετά το εικονικό κρέμασμα σκυλιών ακολουθεί το Εικονικό δικαστήριο και αρχίζουν οι χορευτικές δραστηριότητες με τη συνοδεία γκάιντας ή μόνο τραγούδι. Παράλληλα, η επιτροπή των νέων διοργανωτών συγκεντρώνει διάφορα φιλοδωρήματα από τους θεατές, προκειμένου να διατεθούν για κάποιο κοινωφελή σκοπό (για την εκκλησία, την κοινότητα, την ποδοσφαιρική ομάδα κ.ά.). Γενικά περιγραφές του δρωμένου έχουν γίνει από τους Γ. Α. Μέγα και Β. Πούχνερ, ο πλαίσιο διαφόρων εορτολογικών εθίμων. 6

   Το ‘Κρέμασμα των σκυλιών’ μαρτυρείται και σε άλλες περιοχές της θεσσαλίας όπου σημειώθηκε εγκατάσταση προσφύγων της Ανατολικής Ρωμυλίας, όπως στο Ν. Μαγνησίας (Νέα Αγχίαλος), στο Ν. Λάρισας (Νέο Μοναστήρι, Μεγάλο Μοναστήρι, Νέα Λεύκη, Δίλοφος, Νέες Καρυές, Κοιλάδα) και στο Ν. Καρδίτσας (Τσιαμάς), ενώ έχει εντοπιστεί και στο Λυκούδι Λάρισας, όπου δεν υπάρχουν καθόλου πρόσφυγες.7

   Ωστόσο, το έθιμο απαντάται και στην Ανατολική Θράκη, τη Μακεδονία την Αττική, την Πελοπόννησο, αλλά και στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας και, ευρύτερα, στα Βαλκάνια. Σε όλες αυτές τις περιοχές το δρώμενο γινόταν -και σε ορισμένες εξακολουθεί να γίνεται— την Καθαρή Δευτέρα, που θεωρείται ημέρα καθαρμού και λέγεται Σκυλοδευτέρα ή Σκυλογιορτή λόγω του κρεμάσματος των σκυλιών.8

   Ακόμη αναφέρεται ότι, κυρίως στην περιοχή του Μικρού Μπογιαλικιού αλλά και του Μεγάλου Μπογιαλικιού της Ανατολικής Ρωμυλίας, την ίδια ημέρα χορευόταν και ένας χορός που λεγόταν Κιουπεκλιώτικο ή Κυπικλιώτικο (‘σκυλίσιο’) ή Ιντζικίτ(ι)κο, από το ομώνυμο χωριό Κιουπεκλί ή Ίντζικι.9


   Η βασική σκοπιμότητα του εθίμου, τόσο στο Ριζόμυλο όσο και στις άλλες περιοχές, ήταν προφυλακτική, για να μη προσβάλλονται τα σκυλιά από επιδημικές ασθένειες (κυρίως από τη λύσσα), ή αποτρεπτική, για να τις αποδιώχνουν. Στις καθαρτικές λειτουργίες του εθίμου από ασθένειες αναφέρονται πολλοί θεωρητικοί, όπως ο V. Vakarekki κ.ά., ενώ ο Κ. Α. Ρωμαίος αναφέρεται στις καθαρτικές θυσίες σκυλιών που γίνονταν στις ρωμαϊκές γιορτές Lupercalia, επειδή τα σκυλιά θεωρούντο ‘κακά πνεύματα’ (G. van Hoorn) ή ‘χθόνιοι δαίμονες των νεκρών’ σύμφωνα με αρχαιότερες αντιλήψεις (Η. Scholz).10

   Επίσης, πιθανολογούνται αναλογίες της πρωτόγονης μορφής του εθίμου με πολύ παλαιές παραδόσεις, δεδομένου ότι η οικόσιτη κτηνοτροφία σχετίζεται με τα πλέον σημαντικά εθιμικά δρώμενα και, ειδικά, με πολλά αγροτικά δρώμενα της αρχαιότητας.11

  Αντίθετα, ο Γ. Α. Μέγας αποσυνδέει το έθιμο και τις θεωρίες αυτές και αποκλείει κάθε σχέση με τις αρχαιοελληνικές καθαρτήριες θυσίες σκυλιών προς την Εκάτη. Επίσης, αποκλείει κάθε σχέση και με την καθαρτική και ευετηρική γιορτή Lupercalia που γινόταν το Φεβρουάριο, ενώ η ημέρα τέλεσης του εθίμου του ‘Κρεμάσματος των σκυλιών’ ανήκει στο Μάρτιο.12

  Με την παρουσία των σκυλιών στις εθιμικές διαδικασίες συνδέεται και το θρακικής προελεύσεως δρώμενο Κιοπέκ Μπέης (ή ‘Μπέης των σκυλιών’), ο οποίος θεωρείτο ο Βασιλιάς του Καρναβαλιού και συνοδευόταν πάντα από τους μεταμφιεσμένους Σκυλαραίους.13».

 Πηγή:  zoosos

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Παραδώστε τις περιουσίες σας και φύγετε από τη χώρα...

Γράφει ο Π. Τραϊανού



   Αν κάποιοι στη Θράκη αισθάνονται εσχάτως Τούρκοι, θα πρέπει να γνωρίζουν τι προβλέπει ο νόμος γι’ αυτούς… Τι προβλέπει;

   Ότι πρέπει να παραδώσουν τις περιουσίες τους δωρεάν στο κράτος και να φύγουν από τη χώρα με άδεια χέρια. Γιατί; Γιατί θα πρέπει να διαπραγματευτούν ξανά τη θέση τους μέσα στο ελληνικό κράτος. Όμως, αυτό είναι κάτι που τώρα πλέον δεν τους συμφέρει. Γιατί; Γιατί δεν υπάρχουν πλέον οι Έλληνες χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης, που ανάγκαζαν την Ελλάδα να φιλοξενεί μουσουλμάνους κρυπτότουρκους. Αν θέλουν αυτοί οι μουσουλμάνοι να κατοικήσουν ως Έλληνες στην Ελλάδα…
   Κανείς και ποτέ δεν θα τους ενο­χλή­σει. Τα θρησκευτικά τους δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα και απολαμβάνουν το σύνολο των προνομίων που απολαμβάνει ο κάθε Έλληνας.
   Ό,τι δικαίωμα απολαμβάνει ο γράφων, το ίδιο θ’ απολαμβάνουν κι αυτοί. Αν ο γράφων είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί για τα δικαιώματα των συμπολιτών του, είναι διατεθειμένος να θυσιαστεί και για τα δικά τους δικαιώματα.
   Αυτά όλα τα απλά και κατανοητά πράγματα τα αποδέχονταν στην πλειοψηφία τους οι μουσουλμάνοι της Θράκης, μέχρι να επιληφθεί του θέματος η “ξύπνια” δικαιοσύνη.
   Τι έκανε αυτή η “ξύπνια” εξουσία;
   Αγνοώντας το σύνολο των διεθνών συνθηκών και εντελώς παράλογα, εξέτασε το ζήτημα πάνω σε μηδενική βάση. Εξέτασε το ζήτημα, όπως θα το εξέταζε εάν επρόκειτο για εγχώριες αυτόχθονες δυνάμεις, οι οποίες αναζητούν μια εθνική διαφορετικότητα. Αν για παράδειγμα κάποιοι Θεσσαλοί θεωρούσαν ότι η καταγωγή τους είναι τόσο ειδική και τόσο ξεχωριστή, ώστε να επισκιάζει την ελληνικότητά τους, θα μπορούσαν να κινηθούν στο επίπεδο αυτό. Είναι γηγενείς και ξαφνικά “ξύπνησαν” και δεν θέλουν να ονομάζονται Έλληνες το γένος, άσχετα αν είναι Έλληνες πολίτες. Η δικαιοσύνη, σε περίπτωση που κάποιοι από αυτούς θελήσουν να συνθέσουν σύλλογο ως Θεσσαλοί το γένος, θα πρέπει να τους εξασφα­λίσει τα δικαιώματά τους. Θα πρέπει να αποφανθεί γι’ αυτούς τους αυτόχθονες, γιατί δεν υπάρχει κάποια προηγούμενη διάταξή, που να τους προσδιορίζει σ’ ό,τι αφορά το γένος. Η δικαιοσύνη δηλαδή μπορεί ν’ αποφανθεί για τους Θεσσαλούς, αλλά όχι για τους Τούρκους. Για τους Τούρκους έχουν αποφανθεί άλλοι, πολύ πριν χρειαστούμε τα “φώτα” της.
Ο γράφων πιστεύει ότι πίσω από όλες αυτές τις αθλιότητες δεν κρύβεται ούτε η Τουρκία και βέβαια ούτε η ίδια η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Η μειονότητα αυτή δεν έχει λόγους να είναι ανήσυχη. Γνωρίζει με ποιο νομικό καθεστώς βρίσκεται στην Ελλάδα και επιπλέον βλέπει ότι η Τουρκία δεν είναι ένας παράδεισος, που θα πρέπει να λαχταράει. Αυτοί οι οποίοι φαίνονται σαν “ανήσυχοι” Τούρκοι είναι βέβαιον ότι από κάπου τα “παίρνουν”. Έχουν βρει κάποιους και τους “αρμέγουν”. Κάποιοι τους πληρώνουν για να κάνουν αυτά τα οποία κάνουν και είναι βέβαιον ότι δεν είναι η Τουρκία. Ποιοι είναι οι “χορηγοί” τους; Όποιος ενδιαφέρεται, ας ψάξει στις περίφημες “μη κυβερνητικές οργανώσεις”. Αυτές ελέγχονται από τους διαχειριστές της Νέας Τάξης και χρηματοδοτούν αδρά όποιους μπορούν να τους βοηθήσουν στην επίλυση των προβλημάτων της Τάξης αυτής.
Αν γνωρίζει κάποιος αυτά τα προβλήματα, μπορεί να καταλάβει πώς, ποιοι και με ποιον τρόπο προσπαθούν να τα επιλύσουν. Αν γνωρίζει κάποιος τι απειλεί την Νέα Τάξη Πραγμάτων, μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποί της συνεργάζονται με αυτούς τους όψιμους Τούρκους της Θράκης. Μπορεί να καταλάβει γιατί είναι έτοιμοι ν’ αναγνωρίσουν ακόμα και θεσσαλική ή κρητική ή πελοποννησιακή μειονότητα. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων φοβάται τα ομοιογενή εθνικά κράτη. Τα κράτη τα οποία λεηλατεί και τα οποία γνωρίζει ότι μπορεί —όταν αυτά φτάσουν στα όρια— ν’ αντιδράσουν. Πολύ πριν έρθει η ώρα της αντίδρασης, φροντίζει να δημιουργήσει εκείνους τους μοχλούς πίεσης, που θα τα απειλούν με διάλυση. Που θα τα απειλούν με την τύχη της Γιουγκοσλαβίας. Η Θράκη και η κάθε “Θράκη” μπορεί να γίνει ένα Κοσσυφοπέδιο για την Ελλάδα. Αυτό δεν είναι κάτι που αφορά μόνον την Ελλάδα. Κάθε κράτος έχει ένα “Κοσσυφο­πέδιο”, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να λειτουργήσει σαν “δυναμίτης” και να το διαλύσει. Η Ιταλία έχει τη Λομβαρδία, η Ισπανία έχει την Καταλονία, η Βρετανία έχει την Ιρλανδία, η Γαλλία την Αλσατία κλπ…
Η Ελλάδα έχει ως “Κοσσυφοπέδιό” της τη Θράκη. Όμως, για να γίνει “χρήσιμη” η Θράκη στο επίπεδο αυτό, θα πρέπει να εξασφαλιστούν εκείνα τα δεδομένα, που θα επιτρέπουν στους ιμπεριαλιστές να παρουσιάζονται σαν υπερασπιστές του διεθνούς δικαίου και άρα της διεθνούς νομιμότητας. Εκείνα τα δεδομένα, που θα δίνουν την επιθυμητή νομιμοφάνεια στις ενέργειές τους. Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης στο επίπεδο αυτό τούς είναι άχρηστη. Δεν έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα τους επέτρεπαν να την ενθαρρύνουν, για να δημιουργήσουν προβλήματα στο ελληνικό κράτος και στη συνέχεια να επέμβουν στο όνομα του διεθνούς δικαίου και άρα σαν ανθρωπιστές. Δεν έχει νομικά κατοχυρωμένα εθνικά χαρακτηριστικά, όπως για παράδειγμα είχαν οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, τους οποίους “βοήθησαν”. Αυτά τα χαρα­κτη­ριστικά προσπαθούν να δώσουν σήμερα στους μουσουλμάνους.
Με λίγα λόγια θέλουν να δημιουργήσουν “Κοσσοβάρους” στην Ελλάδα και αυτήν τη στιγμή τα χαρακτηριστικά των μουσουλμάνων της Θράκης δεν τους το επιτρέπουν. Η διεθνής συνθήκη της Λοζάνης δεν τους επιτρέπει να απειλούν το ελληνικό κράτος με άλλοθι την προστασία των διεθνών συνθηκών. Δεν τους επιτρέπει να το εκβιάζουν, σε περίπτωση που δεν υποκύπτει στις απαιτήσεις τους. Η ελληνική δικαιοσύνη προφανώς αυτήν την ανάγκη τους προσπαθεί να καλύψει και αυτό μπορεί να γίνει με μια απόφασή της, που έχει την ισχύ νόμου. Αν αποφανθεί η ελληνική δικαιοσύνη ότι υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη, είναι έτοιμοι οι “Κοσσοβάροι” που θα χρησιμο­ποιηθούν εις βάρος του ελληνικού λαού. Που θα αποτελούν μόνιμο μοχλό πίεσης εις βάρος του ελληνικού λαού, εφόσον θα απειλούν το ελληνικό κράτος με διάλυση και εμφύλιο πόλεμο.
Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από τη διάλυση του κράτους, όταν υπάρχει μέσα στα όριά του μια νόμιμη εθνική μειονότητα. Αρκούν λίγοι προβοκάτορες και το εκρηκτικό μείγμα είναι έτοιμο να δράσει. Οι πέντε πληρωμένοι χαφιέδες, που δηλώνουν Τούρκοι, θα κάνουν μια προβοκάτσια και όλα θα δρομολογηθούν όπως πρέπει. Θα προκαλέσουν τον ελληνικό λαό και αυτός θα αντιδράσει. Θα αντιδράσει όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις εις βάρος δικαίων και αδίκων. Η αντίδρασή του θα τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους μουσουλμάνους και θα τους οδηγήσει στην “αγκαλιά” των πέντε “Τούρκων”. Ξαφνικά η μουσουλμανική μειονότητα, εξαιτίας της βίαιης και τυφλής αντίδρασης, θα γίνει τουρκική. Οι πέντε, μέσα σε μια νύχτα αντιποίνων, θα γίνουν χιλιάδες.
Από εκεί και πέρα θα γίνει ό,τι επιθυμούν αυτοί οι οποίοι ελέγχουν τους προβοκάτορες χωρίς καμία αντίδραση. Θα επέμβει και η Τουρκία σαν “μητέρα” πατρίδα και μετά δεν ξεμπλέ­κεις ούτε σε έναν αιώνα. Θα επέμβει και η διεθνής κοινότητα, για να σταματήσει έναν εκτεταμένο πόλεμο μεταξύ κρατών και μέσα σε μια στιγμή μπορεί μια Θράκη να γίνει χειρότερη από το Κοσσυφοπέδιο….
ΠΗΓΗ: ΕΑΜ Β’
Σχόλιο ιστολογίου: Ο Παναγιώτης Τραϊανού, κατά την άποψη του γράφοντα, εξετάζει μονομερώς την παρείσφρυση εκείνων που επιθυμούν να μεταβάλλουν την Θράκη σε “Κόσοβο”. Η Άγκυρα επιθυμεί διακαώς να “απλωθεί” προς την Ελλάδα και η Θράκη αποτελεί το μαλακό υπογάστριο απέναντι σε φοβικούς πολιτικούς που υποτίθεται πως προστατεύουν την Ελλάδα. Τεράστια είναι τα κονδύλια που δίνονται προς την κατεύθυνση δημιουργίας μείζονος θέματος εθνικής μειονότητας στην Θράκη. Και αυτά τα κονδύλια βγαίνουν από τα ταμεία της γείτονος Τουρκίας και με πολλούς τρόπους (και όχι μόνο μέσω των ΜΚΟ) φτάνουν στα χέρια των επιτήδειων ανθυποπρακτορίσκων που δρουν εντός της Ελληνικής Θράκης. Τα κονδύλια που διαχειρίζεται το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής ξεπερνούν κατά πολύ (είναι περισσότερο από διπλάσια) τα ετήσια κονδύλια της Ελληνικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών… Συμφωνώντας με το γενικότερο σκεπτικό του κ. Τραϊανού, θέλουμε να προσθέσουμε πως μπορεί η Θράκη να μην είναι η μοναδική Ελληνική περιοχή που επί δεκαετίες έχει εγκαταλειφθεί από το επίσημο Ελληνικό κράτος, αλλά είναι η περιοχή που αποτελεί ξεκάθαρο στόχο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και ως εκ τούτου χρήζει άμεσης πολιτειακής – κυβερνητικής παρέμβασης, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω φαινόμενα τα οποία θα δύνανται να λειτουργήσουν ως ισχυρή πυρηνική έκρηξη στα πλαίσια των Βαλκανίων και όχι μόνο της Ελλάδας.


Πηγή:kostasxan.blogspot.com